Jafnvægi

Ég bý svo vel að eiga matjurtagarð. Á þessum árstíma er svo dásamlegt að geta hlaupið út í garð og sótt mér ferskt brokkolí og nýsprottnar gulrætur í soðið. Mér finnst það mikil forréttindi að geta notið gjafmildi jarðar svona milliliðalaust. 
 
Á föstudaginn kemur eru jafndægur að hausti. Þá skín sólin beint á miðbaug og dagur er nokkurn veginn jafn langur nótt alls staðar á jörðinni. Birta og myrkur hafa fundið sér jafnvægispunkt. Yin og yang dansa saman í jöfnum styrk.
 
Hér áður fyrr skiptist árið í fjórar mikilvægar hátíðir, vetrar- og sumarsólstöður og jafndægur að vori og hausti. Árið skiptist í misseri veturs og sumars. Haustjafndægur voru á norðurhveli hátíð uppskeru og allsnægta og tími til að fagna fræjum lífsins, fræjum sem yrði sáð fyrir uppskeru næsta árs. Þau voru þannig í nánum tengslum við vonir og drauma um lífvænlega framtíð. Þetta var tími til að safna forða fyrir veturinn og bóndinn gerði áætlun um það hversu mikið fé hann gat haft á húsi, byggt á heyforða sumarsins. 
 
Við sem búum í malbikaðri borg og upphituðum húsum finnum ekki jafn sterkt fyrir hringrás ársins eins og forfeður okkar. En á haustin fara nú samt börnin aftur í skólann og hlutirnir færast í fastari skorður. Við hér á norðurhveli finnum fyrir vindum haustsins og skuggum sem taka að lengjast. Við tökum til í garðinum, kaupum vetrargalla á börnin og gerum okkur klár til að taka á móti fyrstu lægðum vetrarins.  
 
Haustið er góður tími til að búa okkur undir veturinn og meta hversu mikla krafta við höfum fyrir verkefnin framundan. Að velja vel í hvað við eyðum orkunni og hlúa vel að okkur. 
 
Haustjafndægur minna okkur á að finna jafnvægi í lífinu. Við getum ræktað með okkur jafnvægi með því að gefa jafnan gaum að framkvæmd og slökun, með því að borða næringarríka fæðu og gefa meltingunni hvíld þess á milli. Með því að hlusta á þarfir okkar til að vera ein með okkur sjálfum og að hlusta um leið á þörfina fyrir félagsskap. Að nærast hið innra sem ytra. 
 
Í jóga erum við alltaf að vinna í að koma á jafnvægi. Jafnvægi á milli prana og apana, prana er lífsorkan og apana er sú orka sem við þurfum að hafa til að hreinsa út og losa okkur við úrgang. Jafnvægi á milli ida og pingala sem eru tvær orkubrautir sem liggja upp hryggsúluna. Ida stendur fyrir innsæi og sköpun, móttækileika og flæði. Fyrir slökun og dýpt kyrrðar. Eiginleikar sem eru stundum sagðir minna á tunglið. Pingala stendur fyrir framkvæmdakraft og hita, einbeitingu, útrás fyrir umframorku og skýra stefnu. Eiginleikar Pingala eru sagðir tilheyra sólinni. Allt jóga gengur út á að koma jafnvægi á milli andstæðra póla, sólar og tungls, himins og jarðar, ljóss og myrkurs. Að virkja krafta okkar svo við getum hljómað saman sem ein heild. 

Námskeiðið Lífið í jafnvægi er ferðalag í gegn um orkustöðvarnar þar sem við vinnum í að koma jafnvægi á hverja og eina þeirra í gegn um jóga, hugleiðslu og Gong slökun.

Orkustöðvarnar endurspegla mismunandi þætti lífsins og starfsemi innkirtlanna. 

• Rótarstöðin stendur fyrir jörð og öryggi og tilfinningu fyrir að tilheyra. Streita og áföll geta haft djúp áhrif á tilfinningu okkar fyrir öryggi og gert okkur eirðarlaus og úr tengslum við líkamann og jörðina. 
• Magastöðin tengist sköpun og flæði. Hún endurspeglar kynorkuna okkar og hæfileikanum til að tilfinningarnar okkar og vera með þeim í líkamanum. 
• Þriðja orkustöð gefur okkur sjálfsöryggi og styrk. Ef við gefum henni gaum og nærum hana getur hún  leitt okkur út úr kvíða og þunglyndi og inn í framkvæmdakraft og sjálfstraust. 
• Hjartastöðin er stöð kærleika og allsnægta. Og djúprar öndunar. 
• Hálsstöð gefur okkur opna tjáningu og hlustun. Við lærum að tjá sannleikann og vera tilbúin að heyra hann. 
• Ennisstöð gefur okkur innsæi og kyrrð. Og skýra sýn. 
• Hvirfilstöð færir okkur einingu og samtal við andlegar víddir.

Guðrún Arnalds, jógakennari, hómópati og leiðbeinandi í Fókusing - aðferð til að hlusta á líkamann. 

Andartak jóga- og heilsustöð

[e-mail]

Að virkja uppsprettu lífsorkunnar

Gott jafnvægi, seigla í lífsins ólgusjó, lífsgleði og sátt. Friðsælt hjarta. Öll viljum við geta höndlað hamingjuna þó ekki sé nema einstaka sinnum inn á milli. Það er svo margt sem hefur áhrif á það hvort okkur líður vel og hvernig okkur gengur að takast á við álag og erfiðu kaflana í lífinu. 
 
Þegar ég fór fyrst að stunda kundalini jóga þá fann ég mjög fljótt aukið sjálfstraust og innri styrk. Ég tengdi þessa breytingu við tilfinningu fyrir að tilheyra einhverju stærra en ég. Ég upplifði aukið orkuflæði í líkamanum og mér fannst ég fá samband við kjarnann í sjálfri mér, miðjuna, bæði í eiginlegri og óeiginlegri merkingu. Þungamiðja líkamans er í naflanum og þar fáum við aðgang að orkuuppsprettunni okkar. Þegar ég fór að vinna með þetta samband við naflann og að styrkja miðjuna færðist jörðin nær og heimurinn stækkaði. Ég fór að finna fyrir seiglu og stöðugleika. Lífið stækkaði og varð dýpra. 
 
Í jóga tölum við um naflann eða naflapunktinn. Í austrænum bardagalistum er talað um Tan Den eða hara sem merkir hafsjór af orku. Megingjörð, belti Þórs gaf honum yfirnáttúrulegan styrk. Í jóga er talað um að við sækjum kraftinn okkar í naflapunktinn. Ef við ætlum að beita okkur rétt og hlýða lögmálum líkamans þá er mikilvægt að eiga samband við naflann. Allar orkubrautir líkamans liggja þarna í gegn. Gott jafnvægi í naflanum hefur áhrif á allt orkuflæði líkamans. Í móðurkviði fáum við næringu í gegn um naflastrenginn. Þegar klippt er á hann missum við sambandið við þessa mikilvægu orkuuppsprettu. Það má segja að naflinn sé ósýnilegt líffæri sem hefur alltaf verið innra með þér. Kjarni sem stækkar ef þú sýnir honum athygli. Þessi orkuuppspretta er sofandi nema þú virkir hana. 
 
Naflinn er hluti af þriðju orkustöðinni. Hún tengist sjálfstrausti og innri styrk. Og hæfileikanum til að melta. Ef hún er í ójafnvægi getur það til dæmis birst í fullkomnunaráráttu og tilhneigingu til að vantreysta sjálfum sér og í sjálfsgagnrýni. Við gætum átt erfitt með reiðistjórnun. Lágt sjálfsmat, erfiðleikar við að taka ákvarðanir, þörf fyrir að stjórnast í öðrum eða þegar við leyfum öðrum að stjórna okkur eru allt merki um ójafnvægi í þriðju orkustöð. 
 
Við erum öll miðja alheimsins. Kjarninn í okkur er aðeins til sem hluti af stærri heild og stærri heild er aðeins til sem hluti af kjarnanum. Þetta er leyndardómur sem ekki er hægt að leysa. Aðeins að upplifa. 


Guðrún Arnalds, jógakennari, hómópati og leiðbeinandi í Fókusing - aðferð til að hlusta á líkamann. 

Andartak jóga- og heilsustöð

[e-mail]

Augu líkamans

Það eru til ótal margar bækur um orkustöðvarnar. Margir listar yfir það hvað tilheyrir hverri orkustöð. En þær segja þér ekki hvernig þú skynjar lífið. Ef þú vilt koma jafnvægi á þínar eigin orkustöðvar þá þarftu að fara inn á við og upplifa. Að tengja við lífið sem þú hefur lifað og hvernig það hefur leitt þig á þann stað sem þú ert á núna. Orkustöðvarnar eru fyrir mér eins og mismunandi víddir sem við getum horft á líf okkar í gegn um, eins og prismi sem sýnir okkur hina mörgu liti lífsins og hvar má fægja betur glerið sem við horfum á heiminn í gegn um. Hvernig áföllin í lífinu hafa mótað okkur og skekkt myndina. 
 
Fyrsta orkustöðin stendur fyrir jörð. Öryggi, stöðugleika, næringu. Eins og rætur trésins sem skapa grunn að heilbrigði þess. Hvar liggja þínar rætur og hvernig er samband þitt við þær? Hvernig hafa áföllin þín veikt ræturnar og hvernig breyttist viðhorf þitt til lífsins við það? Hvernig tilfinning er það að hvíla í sterkum rótum og finna til öryggis? Kannski áttu minningar úr æsku þar sem þú upplifðir öryggi og stöðugleika. Kannski geturðu tengt við náttúruna og beðið hana að hjálpa þér að muna hvernig tilfinning það er að hvíla í sér, að vera stöðug og treysta lífinu. Hvernig gengur þér að vera þitt eigið foreldri og vera til staðar fyrir þig á uppbyggjandi hátt? Allt þetta eru spurningar sem geta hjálpað okkur að skoða samband okkar við fyrstu orkustöðina.
 
Þegar ég hlusta og skynja ræturnar mínar þá fer ég ósjálfrátt niður lærin og í mjaðmirnar. Mjaðmirnar eru eins og skál sem heldur utan um lífið. Utan um ævintýrið og öryggið. Umgjörð utan um lífið. Ég finn konu sem er dugleg og sterk. Jörðin kemur upp á móti henni. Hún gefur takt og dansar taktinn. Hún gengur og finnst gaman að framkvæma. Ég finn líka litla stelpu með sterka fætur. Hún á sér stað í líkamanum. Hún horfir á heiminn, ekki bara gegn um augun heldur allan líkamann. Hún er ekki mikið að velta fyrir sér hlutunum. Hún er bara hér og nú. Hún á heiminn.
 
Streita er í raun form af ótta. Óöryggi og skortur á jörð. Við missum sambandið við náttúruna. Förum að aðskilja okkur frá henni og finnast við vera ein og þurfa að gera allt án hjálpar. Um leið og ég skynja öryggið sem býr í líkamanum þá fylgir því forvitni. Löngun til að kanna heiminn og tengja við annað fólk. Ég kem út úr því að vera frosin yfir í að flæða. Kem úr því að vera hrædd yfir í að finna styrk og tilgang og nýja möguleika. Ég anda að mér fersku lofti, tilbúin að takast á við áskoranir lífsins. 
 
Um leið og ég tengi við veruna í mér, þessa sem veit hvað hún á að vera - eins og birkitréð sem veit hvernig á að vera birkitré þá verður allt svo einfalt og skýrt. Þegar við tengjum við kjarnann tengjumst við um leið verunni í okkur sjálfum. Við förum að horfa út, ekki bara um augun í höfðinu heldur líka augun í maganum og í öllum líkamanum. Þegar við skynjum heiminn á þennan hátt færist jörðin nær. Heimurinn verður einfaldari og meira til í að leika sér. Við upplifum okkur örugg og nærð og vitum að við tilheyrum náttúrunni og lífinu. 

Guðrún Arnalds, jógakennari, hómópati og leiðbeinandi í Fókusing - aðferð til að hlusta á líkamann. 

Andartak jóga- og heilsustöð

[e-mail]